-Ellerini çek üzerimden !!
-Neden ?? sana açıklamasını yaptım bana inanmıyormun?
Onu dinlemiyordu artık..
Masanın üzerinde duran gümüş renkli ucuz çerçeveyi alıp elinde bir süre tuttu.Baktı,baktı.. Sanki yıllardır göremediği şeyi şimdi,şu anda gider ayak görecekmiş gibi yada görmek istermiş gibi baktı..
Hayır ona inanmıyordu aslında zaten hiç inanmamıştı.
Ne öncekilerde nede bundan sonra.Ne ilk nede son olacaktı bu gün yaşananlar.
O gittikten sonrada devam edecekti kirli,pis ruhunu gezdirmeye.Ama sadece tükenmesini beklemişti.
Bu O'nun oyunuydu tek başına oynuyordu ve içinde kırıntısı dahi kalmayana kadar bekledi,inanmış ve affetmiş gözüktü.
Bitene kadar,gözünde değeri damla damla azalıp çoraklaşmış bir göle dönüşene kadar.
Ve bugün O'nun zaferiydi. İşte bitmişti şuan kaşısındaki O yıllar önce aşık olduğu ve o aşkı tırnak makasıyla kesip parçalayana kadar uğraştığı,kıymık kıymık yonttuğu adamdı.
Üzerindeki hafiflemenin tadını uzunca bir süre çıkarmak istiyordu ama artık O'nunla aynı havayı dahi soluyamayacak kadar tahammülsüzleşmişti.
Çerçevenin arkasını açtı,fotoğrafı çıkardı ve nefes bile almadan bi çırpıda ikisinin arasına koca bir uçurum açtı. Çerçevenin içine O'nun tek resmini koyup kapattı ve masanın üzerine özenle yerleştirdi.
Arkasında çamurlu bir camdan akar gibi ağlak bir halde sayıklamalarını duymuyordu. O dışarıdan süzülen güneşe kulak vermişti.Bavulunu aldı kapıya yöneldi,açar açmaz gözlerini yakan güneşe gülümsedi,ısındı,
içi daha bir mutlulukla doldu.
Yıllardır tuttuğu nefesini bir kerede verir gibi rahatladı.Caddenin sonuna doğru baktı ve kararını verdi ;
Artık hiçbir şey,hiç bir kimse,hiç bir aşk onu tutsak edemeyecek,kilitleyemecekti..
Ama en başta kendisi...
Yorumlarınızı Bekliyorum ;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder